14 października – jaki to dzień? Nieuka? Napojów niegazowanych? Niepodległości? Nieee… Nauczyciela! Ta data na stałe wpisała się w życie wszystkich szkół. Obchodzony jest w nim Dzień Edukacji Narodowej. Kwiatki, laurki, życzenia – niby banał, ale dla naczycieli całkiem miły. Często na co dzień nie zdajemy sobie sprawy z wysiłku, jaki pedagodzy muszą włożyć, aby głowy swoich kochanych uczniów napełnić wiedzą (patrz cytat z przedstawienia: „Hieny myśli intelektualnej! Bezcześciciele literatury!”;)) Czasem bywa lepiej, czasem gorzej… Idealnych nauczycieli też pewnie nie ma, co nie zmienia faktu, że święto Edukacji Narodowej jest potrzebne.
W naszej szkole uczniowie o nauczycielach nie zapomnieli – dzień po 14 października (w końcu kadra musiała odpocząć ;)) odbyło się przedstawienie z okazji tego dnia. Tytuł przewrotny, ale jakże życiowy – „Duch Nauczyciela podupadł był”. Klasy I a i I b, wcielając się w postaci z życia przeciętnej szkoły, pokazały, że Dzień Nauczyciela można przeżyć różnie, że problemów nie brakuje, ale nawet mimo chwilowego upadku nauczycielskiego ducha powstanie on, by drogie dzieci miały głowy pełne wiedzy 🙂 I choć słowo „dziękuję” czasem znaczy niewiele, przyjęli je z radością nauczyciele 🙂