Święta wielkanocne to czas wielkich refleksji i zadumy. Dziś wszyscy gdzieś się spieszą, zajęci swoimi sprawami nie dostrzegają upływy czasu oraz prawdziwego piękna życia.
Ks. A. Kazecki wraz z grupą uczniów klasy II a, zatrzymał nas w tym codziennym biegu, aby uświadomić prawdziwy sens świąt i ich przeżywania. Była to lekcja zastanowienia się nad: sensem cierpienia, przez ukazania prawdziwego oblicza miłości, aż po rozważania relacji miedzy ludźmi, którzy „patrzą na siebie wilkiem” i są… tylko ludożercami.
Na koniec za słowami wiersza J. Lechonia „Wielkanoc”:
„(…) Wśród tej łąki wilgotnej od porannej rosy,
Drogą, którą co święto szli ludzie ze śpiewką,
Idzie sobie Pan Jezus wpółnagi i bosy
Z wielkanocną w przebitej dłoni chorągiewką.Naprzeciw idzie chłopka. Ma kosy złociste,
Łowicka jej spódniczka i piękna zapaska.
Poznała Zbawiciela z świętego obrazka,
Upadła na kolana i krzyknęła: „Chryste!”Bije głową o ziemię z serdeczną rozpaczą,
A Chrystus się pochylił nad klęczącym ciałem
I rzeknie: „Powiedz ludziom, niech więcej nie płaczą,
Dwa dni leżałem w grobie. I dziś zmartwychwstałem”,
złożono wszystkim uczniom oraz gronu pedagogicznemu na czele z p. Dyrektor życzenia pełnych spokoju i radości Świąt Wielkanocnych oraz dobrego wypoczynku w rodzinnym gronie.